ஷண்முகநாயகன் தோன்றிடுவான் – சிவ
சத்குரு நாயகன் தோன்றிடுவான்
கண்களினால் கண்டு போற்றிடலாம் - கொடும்
காலத்தைக் காலனை மாற்றிடலாம் (ஷண்முக நாயகன்)
ஆனந்த மாமலர்ச் சோலையிலே மன
ஆட்டம் அடங்கிய வேளையிலே
ஞானம் தரும் தென்றல் காற்றினிலே - எழும்
நாம சங்கீர்த்தன ஊற்றினிலே (ஷண்முக நாயகன்)
பக்குவமாம் தினைக்காட்டினிலே - அவன்
பக்தர் நுழைந்திடும் வீட்டினிலே
மிக்குயர்வாம் மலைக் கோட்டினிலே - அருள்
மேவும் சத்குரு நாயகன் (ஷண்முக நாயகன்)
தொண்டர் திரண்டெழும் கூட்டத்திலே - அவன்
சுற்றி சுழன்றிடும் ஆட்டத்திலே
அண்டர் தினம் தொழும் வானத்திலே - தவ
ஆன்ம சுகம் பெரும் மோனத்திலே (ஷண்முக நாயகன்)
ஏழைக்கிரங்கிடும் சித்தத்திலே - பொருள்
ஈந்து மகிழ்ந்தவர் அத்தத்திலே
ஊழைக்கடப்பவர் பக்தியிலே - தெய்வ
உண்மையைக் காண்பவர் சக்தியிலே (ஷண்முக நாயகன்)
"தன்னையறிந் தின்பமுற வெண்ணிலாவே - ஒரு
தந்திரம் நீ சொல்லவேண்டும் வெண்ணிலாவே " - vallalar
"சக்தியாம் சந்திரனை செங்கதிரோன் ஊடுருவில்
முக்திக்கு மூலம் அது" - ஔவை குறள்.
சக்தியான சந்திரனை செங்கதிரோனான சிவம், இடது கண் ஒளியை வலது கண் ஒளி ஊடுருவ நமக்கு ஒளிக்கலைகள் ஒன்றாகி , ஒளிபெறுகி ஞானம் கிடைக்கும், நான் -ஆத்மா - உயிர் ஜீவன் - பிராணன் எது? எப்படி இருக்கிறது? எங்கிருக்கிறது? என்ன செய்கிறது ? இப்படி எல்லாவற்றையும் அறியலாம்! உணரலாம்! இதற்காக நாம் செய்வதே தவம்! திருவடி தீட்சை பெற்று சும்மா இருப்பதே தவம். )
வேதாந்த தத்துவ சாரத்திலே - அலை
வீசும் செந்தூர்க் கடல் தீரத்திலே
ஆதார குண்டலினி யோகத்திலே - பர
மாத்ம ஜிவாத்ம வைபோகத்திலே (ஷண்முக நாயகன்)
அன்பர்க்கியற்றிடும் சேவையிலே - உயர்
அர்ச்சனையாய் மலர் தூவையிலே
இன்பப் பெரும்புனல் வீழ்ச்சியிலே - காணும்
யாவும் ஒன்றென்றுணர் காட்சியிலே (ஷண்முக நாயகன்)
நண்ணும் இயற்கை அமைப்பினிலே - ஒளி
நக்ஷத்திரங்கள் இமைப்பினிலே
விண்ணில் விரிந்துள்ள நீலத்திலே - மயில்
மேல்வரும் ஆனந்த கோலத்திலே (ஷண்முக நாயகன்)
தேகவிசாரம் மறக்கையிலே - சிவ
ஜீவவிசாரம் பிறக்கையிலே - ஆகும்
அருட்பணி செய்கையிலே - கங்கை
ஆறு கலந்திடும் பொய்கையிலே (ஷண்முக நாயகன்)
மானாபிமானம் விடுக்கையிலே - தீப
மங்கள ஜோதி எடுக்கையிலே
ஞானானுபூதி உதிக்கையிலே குரு
நாதனை நாடி துதிக்கையிலே (ஷண்முக நாயகன்)
ஆடி வரும் நல்ல நாகத்திலே - அருள்
ஆறெழுத்தின் ஜெப வேகத்திலே
கோடிவரம் தரும் கோயிலிலே - தன்னைக்
கூப்பிடுவார் மனைவாயிலிலே (ஷண்முக நாயகன்)
சித்தரின் ஞான விவேகத்திலே - அன்பர்
செய்திடும் தேனபிஷேகத்திலே
உத்தமமான விபூதியிலே - அதன்
உட்பொருளாம் சிவஜோதியிலே (ஷண்முக நாயகன்)
அன்னை மடித்தல பிள்ளையவன் - சச்சி
தானந்த நாட்டினுக் கெல்லையவன்
பன்னும் ஏகாக்ஷர போதனவன் - மலர்ப்
பாதனவன் குருநாதனவன் (ஷண்முக நாயகன்)
செல்வம் எல்லாம் தரும் செல்வனவன் - அன்பர்
சிந்தை கவர்ந்திடும் கள்வனவன்
வெல்லும் செஞ்சேவல் பாதகை உயர்த்திய
வீரனவன் அலங்காரனவன் (ஷண்முக நாயகன்)
சேர்ந்தவர்க் கென்றும் சகாயனவன் - அன்பர்
தூயனவன் அன்பர் - நேயனவன்
சேர்ந்தவரைத் துறந்தாண்டியுமாய் நின்ற
சீலனவன் வள்ளி லோலனவன் (ஷண்முக நாயகன்)
அஞ்சுமுகத்தின் அருட்சுடரால் வந்த
ஆறுமுகப் பெருமானுமவன்
விஞ்சிடும் அஞ்செழுத்தாறெழுத்தாய் வந்த
விந்தைகொள் ஞானக்குழந்தையவன் (ஷண்முக நாயகன்)
முத்தொழிலாற்றும் முதற் பொருளாம் ஆதி
மூல சதாசிவ மூர்த்தியவன்
இத்தனி உண்மை மறந்தவனைச் சிறை
இட்டவனாம் பின்னர் விட்டனவாம் (ஷண்முக நாயகன்)
வள்ளி தெய்வானை மணாளனவன் - மண
மாலை கொள் ஆறிரு தோளனவன்
அள்ளி அணைப்பவர் சொந்தமவன் - புகல்
ஆகம நான் மறை அந்தமவன் (ஷண்முக நாயகன்)
கோலமுடன் காலை மாலையிலும் - இரு
கோளங்கள் வானில் வரப்புரிவான்
ஓலையில் ஆணியை நாட்டு முன்னே- எந்தன்
உள்ளத்திலே கவி ஊட்டிடுவான் (ஷண்முக நாயகன்)
பேர்களெல்லாம் அவன் பெர்களன்றோ - சொல்லும்
பேதம் எல்லாம் வெறும் வாதமன்றோ
சார்வதெல்லாம் அருள் என்றிருந்தால் - வினை
தாண்டிடலாம் உலகாண்டிடலாம் (ஷண்முக நாயகன்)
கும்பமுனிக்கருள் நம்பியவன் - அன்பு
கொண்ட கஜானனன் தம்பியவன்
தும்பை அணிந்தவன் கண்டு கண்டின் புறும்
ஜோதியவன் பரஞ் ஜோதியவன் (ஷண்முக நாயகன்)
ஜோதியவன் பரஞ் ஜோதியவன்....
சிவவாக்கியர்
அல்லல்வாசல் ஒன்பதும் அருத்தடைந்த வாசலும்
சொல்லும்வாசல் ஓர் ஐந்தும் சொம்மிவிம்மி நின்றதும்
நல்லவாச லைத்திறந்து ஞானவாசல் ஊடுபோய்
எல்லைவாசல் கண்டவர் இனிப்பிறப்பது இல்லையே.
சாத்திரங்கள் எல்லாம் தடுமாற்றம் சொல்வதன்றி
நேத்திரங்கள் போற் காட்டநேராவே - நேத்திரங்கள்
சிற்றம்பலவன் திருவருட் சீர் வண்ணமென்றே
உற்றிங் கறிந்தேன் உவந்து. - Vallalar
நேத்திரங்கள் என்றால் கண்கள். சாத்திரங்களை நாம் உண்மை அறியாது படிப்போமானால்
நமக்கு தடுமாற்றமே உண்டாகும்-புரியாது. ஆனால் கண்களாகிய சிற்றம்பலத்தில் குடியிருக்கும் இறைவனை அறிந்து பார்த்தோமானால் கண்கள் நமக்கு அனைத்தையும் அறிவிக்கும். எல்லாம் வெட்ட வெளிச்சமாகிவிடும். இந்த உலகத்தையும் இது
போன்ற பற்பல உலக நிலையும் நமக்கு உணர்த்தும், நாமும் உணரலாம் - ஞானமடயலாம். பரிபூரண அறிவு பெறலாம்.
இது நம்ம இந்தியாவில தாங்க, ராஜஸ்தானில் உள்ள அபனேரிஎன்ற கிராமத்தில் 1200 வருசத்துக்கு முன்பு கட்டிய தான் இந்த "சான்ட் ஃபோரி" என்னும் படிக்கட்டு கிணறு....
இந்த கிணறு 3500 படிகளை கொண்டது. நம் முன்னோர்களின் கட்டடிடகலைக்கு இதுவும் ஒரு சான்று...!